Cultureel Persbureau 6x1s3

This is a free preview of a paid episode. To hear more, visit nieuwsbrief.cultuurpers.nl Speciaal voor het Holland Festival een podcast-editie. Zoals gebruikelijk ook in een transcript te lezen. Hoor wat ik samen met co-host Maaike Muis meemaak bij het festival dat al sinds 1947 de toon aangeeft in de Nederlandse cultuur. Met programmeurs Jochem Valkenburg en Katinka Enkhuizen hebben we het onder meer over Hardkoor, een combinatie van een rave en een persoonlijke bekentenis van de bijzondere artieste Naomi Velissariou.  Plus een portret van Eppo Bruins, de beoogd minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.  Maar nu eerst: de persberichten van onze leden! ILFU "De winnaars worden live bekendgemaakt op dinsdag 1 oktober 2024 in de Theaterzaal van de Bibliotheek aan het Neude in Utrecht tijdens het jaarlijkse ILFU, het grootste literatuurfestival van Nederland én een dagelijks online platform voor literatuur." NOMINATIES VOOR DE TWEE FILTER VERTAALPRIJZEN 2024 BEKEND Boekman "Dat er vanuit de regio’s zelf al diverse initiatieven van de grond komen, blijkt uit de beschrijving van een aantal regiohubs in de filmsector en een onderzoek van adviesbureau DSP-groep naar de ontwikkeling van cultuurregio’s." Vanaf nu verkrijgbaar: Boekman #139 over cultuur in de regio Theater Kikker "‘Theater Kikker is toch dat jeugdtheater?’ Niets is minder waar. Theater Kikker heeft programma voor iedereen. Beleef nieuwe of juist herkenbare verhalen over bijvoorbeeld klimaat, gender en identiteit en de rol van technologie in onze samenleving." Theater Kikker, voor je noodzakelijke dosis drama  Bosch Parade "Op 20 juni gaat voor de tiende keer kunstenspektakel Bosch Parade van start. Vier dagen lang geniet je vanaf de oevers van de Dommel van negentien bijzondere werken van kunstenaars uit binnen- en buitenland." Dit moét je zien tijdens kunstenspektakel Bosch Parade  Asko|Schönberg "'Ieder stuk vertelt een eigen verhaal,’ zegt Kyriakides, ‘dat niet wordt uitgedrukt in taal maar belichaamd door de musici.’" Asko|Schönberg in Holland Festival: Mutability Het Zomeroffer is geïnspireerd op het fameuze Le sacre du printemps (het lenteoffer) van Igor Stravinsky. Waar in het oorspronkelijke ballet een jonge vrouw wordt geofferd, sterft bij ons elke avond, 35 zomeravonden lang, de vierwieler van iemand uit het publiek. Het Zomeroffer – muziektheaterspektakel van De Warme Winkel ism Touki Delphine & Asko|Schönberg in het Amsterdamse Bostheater Amsterdam Museum "Limon zal in haar nieuwe positie een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling en realisatie van museaal beleid, met name op het gebied van onderzoek, presentatie en programmering, en draagt als MT-lid bij aan de algemene strategie van het museum." Imara Limon nieuw hoofd conservatoren Amsterdam Museum "In de tentoonstelling geven verschillende co-creatiepartners een inkijk in hun aanpak en zijn de resultaten van omvangrijke samenwerkingsprocessen te zien in meerdere zalen. Het Amsterdam Museum en het Frans Hals Museum omarmen co-creatie als een essentieel onderdeel van hun werkwijze." Amsterdam Museum opent tentoonstelling over nieuwe Noord-Hollandse portretten De Stilte "De papieren rollen spelen in het stuk een belangrijke bijrol. Ze vormen bomen, muren, gordijnen – en wat de kijker erin ziet – waartussen danser en zanger elkaar vinden en verliezen. Waar gaan ze heen? Waar komen ze vandaan? Ontmoetingen tussen grote papieren rollen in nieuwe kindervoorstelling Komen en Gaan  Delft Fringe “Deze generatie is hier veel mee bezig: Hoe ga je relaties met elkaar aan? Waarom groei je uit elkaar? Hoe neem je afscheid van elkaar? Je ziet veel autobiografisch werk, gebaseerd op persoonlijke ervaringen in combinatie met gedegen onderzoek.” Dystopia wint de Delft Fringe Festival Publieksprijs 2024  ICK Amsterdam "Tijdens haar bezoek woonden de wethouder en genodigden optredens bij van onder andere Elsemarijn Hijweege en ging ze in gesprek met ICK-ondersteunde dansmakers Ainhoa Hernández Escudero, Robin Nimanong, Collectief MAMM en Diego Oliveira." WETHOUDER TOURIA MELIANI BEZOEKT VERNIEUWDE THEATERSTUDIO ARTIST SPACE  "Het project omvat het innovatieve digitale samenwerkingsplatform “HAMLET Collaborative Community Hub”, waar diverse entiteiten kunnen investeren, faciliteiten delen, competenties uitwisselen en samenwerkingsmodellen toeen." ICK ONTVANGT TIENDE EU PROJECTSUBSIDIE VOOR AI-PROJECT HAMLET Let op:  De onafhankelijke journalistiek van Cultuurpers is altijd belangrijk, maar juist nu extra nodig. Is je omzet kleiner dan 250.000 euro, steun dan Cultuurpers met 175 euro per jaar. Als je organisatie meer dan 250.000 euro per jaar omzet, is het 360 euro.  Je kunt ook als privépersoon je geven aan onze vrije journalistiek. Klik daarvoor hier.  Een keurig heerschap Beste lezer, "Een betere spreiding over de regio’s van het land is in mijn optiek (als Gelderlander en Veluwenaar) net zozeer een diversiteitseis. Weliswaar eentje die vaak over het hoofd wordt gezien en die belangrijk is. Maar ondanks dat: een diversiteitseis." Dit zijn de woorden van Eppo Bruins, de voormalige cultuurwoordvoerder van de Christenunie, die nu door de extreem-rechtse en inmiddels ongehoorde coalitie wordt voorgedragen als Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Het tweetje uit januari viel niemand op, Bruins was nog een weinig uitgesproken cultuurwoordvoerder van een partij die bitter weinig bijdroeg aan de debatten over het onderwerp.    Uitgesprokener is Bruins de laatste tijd over het conflict in Gaza en de studentenprotesten op Nederlandse universiteiten. Onlangs keurde hij nog een actie van de KABK af:  Bruins past qua opvattingen goed bij de uiterst rechtse signatuur van het beoogde Kabinet-Schoof, maar de kans dat de NSC'er een zware bezuiniging op de kunsten zal doorvoeren lijkt klein. Er klopt ook een Europees hart in de man, blijkt:  We houden het in de gaten de komende tijd. Dat in de formatie van de afgelopen maanden koehandel (sic) heeft geregeerd is duidelijk. Wilders heeft zijn harde lijn op onder meer cultuur en media moeten inleveren, en krijgt daar een uitgesproken raciste op Ontwikkelingshulp voor terug. Inmiddels is ook de wegens wapenbezit veroordeelde beoogd minister Immigratie vervangen door omvolkingstheoretica en van fraude verdachte Marjolein Faber.  Had iemand dit nog maar een jaar geleden voorspeld, hadden we die collectief voor gek verklaard.  Maar we gaan door! En ondertussen is dus het Holland Festival in full swing, soms letterlijk. Met een jonger en diverser publiek dan eerdere edities. En veel frisse voorstellingen. Lees hier wat ik meemaakte.  "Ik zat zaterdag 8 juni een kleine twee uur met een glimlach van oor tot oor op rij zes van het Amsterdamse Muziekgebouw. Festivalbezoekers naast en voor mij waren vooral boos, de rijen achterin  juichten uitgelaten. Vanaf de eerste rij van het balkon zag Prinses Beatrix (dit keer zonder alle koninklijke poespas) dat het goed was. Tot en met de razend ingewikkelde, stampende toegift": Muziek met ballen voor Beatrix op Holland Festival "Met Dans la Mesure de l’Impossible onderneemt Rodrigues een poging om de gruwelijke realiteit van oorlog en verwoesting tot ons door te laten dringen. In 2022, nog voor de Russen hun verwoesting van Oekraïne begonnen, en lang voordat we niet meer ver hoefden te klikken om ons al doomscrollend te laten overweldigen door de menselijke ramp in Gaza, interviewde Rodrigues samen met zijn acteurs een dertigtal hulpverleners van het Rode Kruis en Artsen zonder Grenzen." Stervende drummer zegt alles in Dans la Mesure de l'Impossible van Tiago Rodrigues in het Holland Festival "Jatahy, dit jaar ‘associate artist’ van het Holland Festival, is een meester in het spelen met fantasie en werkelijkheid. Ze zet voor haar theater alle middelen in, van live muziek en dans tot film. In ‘Despois do Silencio’ (Na de stilte) vormen in de Braziliaanse Bahia-regio opgenomen filmbeelden niet alleen een kleurrijke en betekenisverhogende achtergrond, ze zijn uiteindelijk ook de speelplek. Dat gebeurt wanneer ze een podiumbreed, precies op acteursformaat geprojecteerd dorpsfeest tonen, waar de live acteurs in het Amsterdamse theater Frascati naadloos in opgaan." Met Despois do Silencio dwingt Christiane Jatahy diep respect af op het Holland Festival. Dat was het voor deze week. Vergeet niet om lid te worden, als je dat nog niet was. Of een donatie te doen. Tot de volgende! Wijbrand Schaap PS: Hammarskjöld en opera Op het jubileumfestival van de Akademie van Kunsten gaat het eindelijk weer eens over hoe kunst en wetenschap onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dat vond ons Konijn van Olland (Lodewijk Napoleon) al, toen hij de KNAW begin negentiende eeuw oprichtte. Er is nu een festival om te vieren dat na een scheiding door steile Nederlandse calvinisten Kunsten en Wetenschap nu alweer tien jaar met elkaar samenwonen. Dat moet een huwelijk worden, zo ervoer ik. Neem Anthony Heidweiller, die zijn bewondering voor Oscar Hammarskjöld uitte in een spreekbeurt en een lied. Met zijn diepe bariton kropen opeens de rillingen over ieders rug in de statige rode zaal van het voormalige Rijksmuseum, nu vrij toegankelijk. Dat alleen al is wat kunst aan wetenschap toe te voegen heeft. Akademie van Kunsten festival - KNAW Bertolt Brecht en context Dankzij DDR-archieven gingen we er lang van uit dat theatervernieuwer Bertolt Brecht een enorme verzameling plaatjes had opgebouwd, die vervolgens allemaal keurig na zijn dood zijn gecatalogiseerd.

This is a free preview of a paid episode. To hear more, visit nieuwsbrief.cultuurpers.nl “Van de tien leefgemeenschappen van ons volk, die er nog moeten zijn, hebben we met vier weer . Maar ze liggen vele dagen reizen uit elkaar, verspreid over heel Noord-Amerika.” Aan het woord is een van de vertegenwoordigers van de Lenape. Het is de naam die de bewoners van Noordelijk Amerika al millennia hebben. Wij noemden ze 'Indianen', en hebb…

"Ik heb alleen maar muziek spelen nooit genoeg gevonden." Andrea Voets (34) is een rijzende ster in de kunst, maar niet in een hokje te plaatsen. Ze heeft nu een vorm gevonden die ze nusical journalism noemt. En komend jaar komt ze uit met For Real, een live concert, annex gespreksavond die tientallen nieuwe podcasts zal opleveren, even veel als ze deze noodzakelijke voorstelling over feminisme kan verkopen.  "Alle dingen die ik waardevol vind, waar ik achter sta, die ik belangrijk vind, die komen samen bij het maken van musical journalism. Als ik iets loshaal uit die praktijk, bijvoorbeeld: ik zou alleen maar composities maken, of alleen maar interviewen, of alleen maar schrijven, dan krijg ik meteen een soort van lethargie over me heen: dat heeft toch geen zin? Lieverd, waarom zou ik dat in godsnaam doen met andere mensen? Het moet allemaal bij elkaar komen en dan heeft het zin. En ik heb een soort ziekte dat ik alleen maar dingen kan doen die in mijn ogen betekenis hebben. En die lat ligt nogal hoog." Maak dus in deze podcast kennis met een Femina Universale, die op een speciale manier omgaat met de keuzes die ze maakte, of die het leven haar oplegde. Eenzaam instrument --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"Het onbehagen van de kiezers die Wilders 37 zetels bezorgden, wordt niet opgelost door de machtspositie die de PVV nu heeft bereikt." Roy Kemmers (43) is universitair docent aan de sociologische faculteit van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Op dinsdag 28 november schreef hij een opiniestuk in De Volkskrant, waarin hij inging op de opkomst van het populisme. Hij promoveerde vorig jaar op dit onderwerp, met onderzoek waarin hij vooral in gesprek ging met PVV-stemmers en mensen die bewust niet stemden.  In het Volkskrant-artikel maakte Kemmers duidelijk dat populisten erin zijn geslaagd hun verhaal aantrekkelijk te maken voor mensen met soms best logische onvrede over hoe de pers, de rechtspraak of de ambtenarij werkt. "Aan die instituties is het dus de taak vooral de mensen en hun onvrede serieus te nemen, zonder die mensen uit te sluiten." Ons gesprek gaat over de vraag hoe de cultuursector de kloof kan overbruggen, en hoe subsidies veiliggesteld kunnen worden. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"Er is iets vreemds aan de hand. Gemeenten hebben geen geld om zo'n theaterzaal te bouwen of in te richten en gezelschappen hebben te weinig geld om producties te maken. Aan beide kanten schuurt het dus." Huub Huikeshoven, opgeleid als binnenhuisarchitect, is werkzaam bij Theateradvies, een organisatie die adviseert over de inrichting en vormgeving van theaters. Daar blijkt het nogal eens aan te schorten (vergeten kleedkamers, onbereikbare laadperrons, een tribune als een Japanse brievenbus), dus we is genoeg over te zeggen.  Nu is er een boek van zijn hand. In 23 interviews met cabaretiers, musicalsterren, regisseurs en acteurs probeert hij te achterhalen wat optredende artiesten het liefst zien in een theater. Het boek staat vol leuke anekdotes, zoals hoe de wereldberoemde operaregisseur Peter Sellars echt denkt over Ivo van Hove, en vol grappige inzichten die je als gewoon theaterbezoeker niet zo snel doorhebt. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"Wat ik heel mooi vind is dat Lot Vekemans, de schrijver, ziet en hoort hoe sommige teksten gewoon niet gaan, of het niet doen. Dat zou ik meer schrijvers gunnen." Actrice José Kuipers speelt samen met Helmert Woudenberg in het stuk Blind van Lot Vekemans. Op 22 oktober gaat het stuk in première bij het Brabantse gezelschap Matzer.  Vekemans is een gelauwerd schrijver, inmiddels een van de succesvolste van Nederland.  Ze baseerde dit stuk op een ervaring die ze had in Zuid Afrika. Een oude man, gespeeld door Woudenberg, heeft zich verscholen in een 'compound', een woonplek met een hek eromheen, waar hij zich achter een hek met gewapende bewakers beschermt tegen de samenleving. "Oudere, witte, rijke mannen die eenzaam worden, die kwetsbaar worden: hun tijd is misschien voorbij." zegt zijn tegenspeelster José Kuijpers. "Dat is een hele specifieke kwetsbaarheid en een specifieke pijn." Kuipers speelt de dochter van de oude man. Zij staat met twee benen in de samenleving waarvoor de man zich wil afsluiten. Ze is getrouwd met een zwarte man en zet zich in voor slachtoffers van het racisme waar haar vader zich ook schuldig aan maakt.  "Ik vind het heel mooi van Lot Vekemans: ze kaart het aan, genadeloos. Maar ze heeft ook empathie. Empathie voor de kwetsbaarheid en de eenzaamheid. Hij verschanst zich achter muren om maar niet te hoeven zien dat de wereld is veranderd."  In deze podcast vertellen Kuipers en Woudenberg over het stuk en over hoe dat is, om te werken met een regisseur die tegelijk ook de schrijver van het stuk is, en nog nooit eerder een voorstelling regisseerde.  Woudenberg zegt daar iets moois over: "Als iemand de leiding moet hebben, waarom de schrijver niet? Die weet precies wat ze bedoelt. Je hebt wel kans dat er een knokpartij komt tussen de regisseur en de schrijver qua interpretatie." --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"I think you can apply this idea of consent culture to families, friends, leisure groups, anywhere, if you want." On Friday 13 October 2023, Tilburg's Circus Festival Circolo will open with a seminar on the premises of the Fontys University of Applied Sciences. Keynote speaker at that seminar is Sabine Marringer. She comes with a special message, she announces: "I sent a friend the outline of my speech and he said, 'Whoa, you'll shock those people.' Now, some will already be shocked by Sabine Marringer's CV. After college, she became a circus acrobat, but now has a thriving practice as a professional sex worker. As a 'dominatrix' in a practice run and staffed by women, she is the one who can tell the circus world about 'concentricity'. Because there is quite a lack of that, it turns out: "I spoke to someone who organises sex-positive parties in Vienna. There I give workshops to introduce newcomers to BDSM. When I told about my previous life as a circus performer. He was stunned to hear that there was no 'consent' culture in the circus. She said: 'You are so physical, you are so close. You also share so much intimacy. Not only by sharing the body, but also your thoughts, imagination and space. Why don't you have that?' I had no answer at that moment and I realised: this is the missing link to create a safe space to make the circus environment better." A 'no' shouldn't hurt anymore Marringer also knows how to do that: "We have to talk about it. If I can use it in my daily practice as a dominatrix, everyone can apply it in daily professional practice. Consent culture takes time and a willingness to think about your own limits and needs." She says this certainly applies to how we deal with criticism: "It also takes courage in a society where we are asked to say yes to mean no. What makes consent culture so difficult is that receiving a 'no' can hurt. But we need to change our perception of receiving a no. A 'no' is always an opportunity to take action and reshape a given situation." For a full trascript, (in Dutch or English) see our website: cultureelpersbureau.nl --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"Mijn accent, mijn hart ligt bij de mensen die met circus bezig zijn. Die wil ik dan ook centraal stellen." Lucho Smit (1983) is sinds april van dit jaar artistiek leider van het Tilburgse circusfestival Circolo. Hij wil het festival, dat al vijftien jaar bestaat, nog meer dan nu al het geval is, midden in de samenleving zetten: "Ik wil heel graag dat artiesten, publiek, studenten die met circus bezig zijn, elkaar treffen. Zoveel mogelijk en zo makkelijk mogelijk. Ik wil graag dat een festival bezoeken een ander soort van beleving wordt, waar de voorstelling dan een onderdeel van is. Dat betekent dat je misschien iets minder een programmafestival wordt met een programma waar je een voorstelling kan zien en dan weer naar huis gaat. De artiesten komen dan spelen en verdwijnen backstage, om wat te eten en dan zie je ze eigenlijk niet meer. " De circusmaker, die na een tournee met de succesvolle voorstelling l'Ane et la Carotte een beetje uitgekeken raakte op het solistische werk, zoekt naar verbinding: "Ik wil graag ook wat meer projecten en artiesten aantrekken die tijdens het maakproces ook een voet in sociale en culturele projecten hebben. Ik zoek naar wat meer maatschappelijk relevante thema's dan bijvoorbeeld 'zwaartekracht'. Ik zie graag meer voorstellingen die te maken hebben met wat er in de samenleving speelt." (lees de hele transcriptie, ook in vertaling, op cultureelpersbureau.nl --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

Oud worden kan dan vervelend zijn, als je leeft van de kracht en de schoonheid van je lichaam en de samenleving oude lichamen het liefst wegstopt.  Choreograaf Piet van Dycke heeft een voorstelling gemaakt over precies dat thema. In Glorious Bodies zien we zes acrobaten van boven de zestig. Det Rijven is een van hen. Samen met Winfried Deuling (1960), Astrid Schöne (1968), Thorsten Bohle (1968), Paul Griffioen (1961) en Johannes Fischer (1960), namen we een gesprek op over hoe je op hoge leeftijd nog altijd kunt vliegen.  --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

"Ik selecteer dansers heel zorgvuldig. Ik doe geen audities. Ik geloof er niet in dat iemand zich moet bewijzen voor de anderen. Dus daarom doe ik er best lang over om te kiezen met wie ik wil werken.  Als ik die persoon kies, dan gaan we er 100% voor. No matter what." Corpus Criolla is een fascinerende dansvoorstelling waarin Caribische wals en tambú samenkomen in een decor van spiegelende gouden zuilen. Ik zag de voorstelling in de Bossche Verkadefabriek tijdens Theaterfestival Boulevard. In Corpus Criolla zien we krachtige dansbewegingen. De dansers zweven maar blijven ook met beide voeten stevig op de grond. Dat geeft een waanzinnig effect. Precies dat effect is ook wat de maakster, Faizah Grootens, wilde bereiken, vertelt ze in het nagesprek: "We hebben een gedeelde geschiedenis, Nederland en Curacao. Op de dansacademie in Nederland miste ik Caribische verhalen en Caribische lichamen in de hedendaagse danswereld. Dus ik dacht “if you miss it, you create it yourself”. Dus laat me een verhaal erachter zoeken. Hoe kan ik een taal creëren die vanuit mijn cultuur nog steeds hedendaags is? Toen heb ik ervoor gekozen voor de traditionele Afro-Caribische tambú en de Curacaose Wals, om die twee uitersten te gebruiken als inspiratie." Met instemming van de betrokkenen - naast Faizah Grootens ook scenograaf Eddy van de Laan - heb ik de opname van het nagesprek in een podcast gedeeld. Gastheer Vincent Wijlhuizen leidt het buitengewoon onderhoudende gesprek, waarin scenograaf Eddy van der Laan, bekend van zijn werk voor de Nationale Opera, vertelt hoe zijn keuze voor een fijn granulaat op de vloer een nachtmerrie voor theaters is. Toch is het noodzakelijk voor de zeggingskracht van de voorstelling: het dwingt de dansers goed met de vloer te houden.    Gedeelde geschiedenisNagesprek als podcastLuister hier naar het buitengewoon informatieve nagesprek:  --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

Yves Degryse is een van de mensen achter het bijzondere Vlaamse gezelschap Berlin. Tussen 2011 en 2015 werkte Berlin aan de voorstelling Zvizdal, grotendeels opgenomen in de 'verboden zone' rond de geëxplodeerde kerncentrale van Tsjernobyl in Oekraïne. Ik zag de voorstelling in 2016 in Den Bosch, tijdens Festival Boulevard, en was 'blown away'. Dit jaar keert hij terug naar Boulevard met deze legendarische theatrale documentaire, waarin we kennis maken met twee hoogbejaarde geliefden die op een van de meest radioactieve plekken ter wereld wonen. We praten over die voorstelling, die hem niet in de koude kleren is gaan zitten: "Het heeft onze manier van werken wel veel veranderd. We hebben zo dicht bij hen gestaan en ik heb zoveel geleerd van die rust, die die twee uitstraalden in zo'n situatie. En hun humor ook. Dat blijft mij ook voor altijd bij: de relativiteit van dingen. En dat, zelfs na dertig jaar, diezelfde flauwe grap nog werkt. De verbinding tussen die twee: liefde. Of wat is dat dan, die liefde? Dit heeft echt aan mij gerammeld, me echt bij mijn jasje genomen. Achteraf zie ik ook er is heel veel gebeurd in die periode. In mijn eigen leven ook, dus dan denk ik ja, er is toch iets samengevallen daar." --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

Louis Janssens is een jonge, ambitieuze theatermaker uit Vlaanderen. Met een reeks lovende recensies achter zijn naam lijkt hij zonder moeite zijn plek in de theaterwereld te hebben gevonden. Dit jaar is hij een prominente gast op Theaterfestival Boulevard in Den Bosch. Zijn nieuwste stuk, 'Desire', gaat op 3 augustus in première in de Verkadefabriek. De voorstelling belicht het delicate thema van verlangen en het zogenaamde 'blauwe uur' - dat betoverende moment tussen nacht en dag waarop de wereld zich op de grens van twee werelden bevindt. Het is een moment vol melancholie, waar oude verlangens vervagen en nieuwe ontstaan. Dit stuk, dat hij samen met drie jonge acteurs heeft gecreëerd, is een diepe duik in de complexiteit van menselijke emoties, verlangens en dromen. Janssens' aanpak is collaboratief. Na het schrijven van talrijke teksten nodigde hij zijn medespelers uit om bij te dragen aan het script. Het resultaat is een unieke monoloog, vertolkt door alle vier de acteurs, die het publiek meeneemt op een reis langs de vele facetten van verlangen - van de dingen die we begeren tot de dingen die we vermijden. In dit interview duiken we dieper in de inspiratie achter 'Desire', de samenwerking met de acteurs en Janssens' visie op theater in de moderne wereld. Het is een openhartig gesprek over kunst, ie en het constante streven naar betekenis in een steeds veranderende wereld. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

De eerste helft van het Holland Festival zit er zo'n beetje op, dus tijd voor Team Cultuurpers om eens te kijken wat die eerste helft ons heeft gebracht. Veel, zo vinden Helen Westerik en Wijbrand Schaap, en ook veel echte hoogtepunten. 'Misschien wel de beste editie in jaren.' We bespreken onder meer de intieme installatie 'Evolution of Fearlessness', blikken terug op Euphoria en Angela, maar zien ook lijnen lopen. Wijbrand noemt dit festival een heel 'vrouwelijk' festival, met vooral aandacht voor vrouwen die niet meer tot de jongste tiktok- of instagramgeneratie behoren. Helen vilt aan dat de rol van transvrouwen daarbij niet kan worden uitgevlakt. Luister mee naar een fijn gesprek op een warm terras. En vergeet niet te doneren! --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

'Er komen soms mensen huilend naar me toe om hun verhalen te vertellen, dingen die ze hebben meegemaakt.' Theatermaker, auteur, regisseur Lisaboa Houbrechts heeft wat losgemaakt met Vake Poes, het theatrale familie-epos dat ze maakte bij het Vlaamse gezelschap La Geste. De heftige voorstelling, in haar lyriek end in het oeuvre van Alain Platels Les Ballets C de la B waar La Geste uit voortkomt, beschrijft hoe seksueel misbruik door een Roomse priester generaties doorwerkt. De voorstelling is op 16 en 17 juni te zien in het Holland Festival.  Volgens de in 1992 geboren kunstenaar, wier ster razendsnel stijgt in het internationale theater, is de voorstelling geen aanklacht tegen de kerk: 'Maar het staat los van de Rooms-Katholieke kerk. De voorstelling gaat over ervaringen in het algemeen. De voorstelling gaat niet alleen maar over de grootste gewelddaad, maar over heel de weg daarnaartoe. En dat het geweld an sich niet zo monsterlijk is als vaak wordt voorgesteld, maar veel meer nuance heeft, veel meer en ook in verbinding staat met liefde. Dat maakt veel emoties los.' De voorstelling is op 16 en 17 juni mee te maken in het Holland Festival --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

'Mensen die zich traditioneel bij links vinden horen willen geen kritiek leveren op woke omdat ze bang zijn dat ze hulp en steun bieden aan rechts, en dat willen ze zeker niet. En toch hebben ze het gevoel dat er iets mis is, iets dat niet echt links is aan het woke discours. Dat is wat ik probeer te ontwarren in dit boek.' Susan Neiman is een beroemd links denker. De in Amerika geboren filosoof bekleedt een leerstoel in Berlijn. Vorige maand, eind maart 2023, verscheen haar boek 'Links ≠ Woke'. Ze analyseert daarin de filosofische denkbeelden die bij veel mensen leven die streven naar dekolonisatie, gelijkheid voor en emancipatie van allerlei gemarginaliseerde groepen. Die denkbeelden blijken te vaak ontleend aan filosofen en publicisten die iedereen met een hart voor gerechtigheid zou moeten mijden: fascisten en antisemitische mensen die hun werken schreven tijdens, of in aanloop naar, het Derde Rijk. Zij stelt: 'Links is altijd beter geweest in het bevechten van zijn broeders, zusters en neven dan in het bevechten van de fascisten.' In deze podcast gaat het - onder veel anderen - over Carl Schmitt. Deze filosoof wordt bewonderd vanwege zijn antikoloniale uitspraken, terwijl hij die heeft gedaan in het nazi-Duitsland van 1942. We hebben het ook over Michel Foucault, wiens gedachten over macht en rechtvaardigheid  een hele generatie hebben beïnvloed. Susan Neiman houdt vooral ook een hartstochtelijk pleidooi voor een herwaardering van de Verlichting, wier waarden bestaan uit universalisme en solidariteit. 'Fascisme of neo-fascisme groeit over de hele wereld in reactie op alle problemen die het neoliberalisme heeft veroorzaakt. Als linkse mensen dat niet serieus en eensgezind onder ogen zien, zitten we echt in de problemen, want het andere waar de wereld door bedreigd wordt is de klimaatcrisis, en de klimaatcrisis zal nooit aangepakt worden als we in deze tribalistische formaties blijven hangen.' 'Dus ja, ik ben bezorgd, en ik heb dit boek geschreven uit die bezorgdheid, uit het gevoel dat veel mensen die ik ken ofwel naar het midden opschuiven ofwel hun politiek engagement helemaal laten varen omdat ze zich niet meer politiek thuis voelen'. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

Half maart ging ik kijken bij de Hamlet van de Toneelmakerij, een voorstelling die speciaal was gemaakt in en voor Amsterdam-West. Ik had wat vragen over die voorstelling, schreef ik in de recensie, en die vragen zouden we bespreken in een podcast met Abdelkader Benali, de bewerker van de tekst, en Paul Knieriem, de regisseur. Anderhalf uur voor de opname werd Abdelkader Benali, terwijl hij met zijn dochtertje van school naar huis fietste, op straat lastig gevallen door een man die hem verweet dat hij het recht niet had om Hamlet te vertalen, zoals de belager in kwestie ook geen dreadlocks mocht dragen. Het leidde tot een dusdanig bedreigende situatie dat Abdelkader Benali zich niet in staat voelde om aan de podcast mee te werken. Daarom nu een gesprek met alleen Paul Knieriem, de regisseur. En natuurlijk hebben we het over hoe en waarom het juist nodig is om de verhalen van Shakespeare steeds weer aan een nieuwe generatie te blijven vertellen. De hele transcriptie van de podcast, met ook een melding van ‘Fat Ham’ een nieuwe, geruchtmakende Hamletbewerking door James Ijames, een Zwarte auteur, die sinds nu op Broadway furore maakt, vind je op de site. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/cultuurpers/message

'We kennen bijvoorbeeld sinds 2016 de Wet Normering Topinkomens. Dat wil zeggen dat in de semipublieke sector de hoogsten in een organisatie niet boven een bepaalde norm mogen uitkomen. Er zijn dirigenten die in avond evenveel verdienen als het hele orkest kost. Dat is natuurlijk bizar. Dan vraag ik me altijd af hoe het kan dat zij de dans ontspringen, dat zij onder die wet uit weten te komen.' Dit zegt Ellen Hardy, die op 2 maart jl promoveerde aan de Universiteit van Maastricht op een onderzoek naar de financiering van kunst. Zij ontdekte onder meer dat kunstenaars die subsidie ontvangen nauwelijks weten welke rechten ze hebben. Instellingen die subsidies verlenen weten vaak ook niet eens welke verplichtingen zij hebben jegens 'hun' kunstenaars. Dat blijkt helemaal pijnlijk te zijn wanneer het gaat om kunstprijzen. Want die zijn vaker dan we denken gewoon subsidie. Waarover je dus mag klagen.  Wie ook aanschuift in deze podcast, is Renée Steenbergen. Zij publiceerde dit jaar een krachtig boek, De Kunst van Anders, waarin zij een heldere analyse maakt van wat er misgaat in de kunstsector. Kern van haar betoog: in het hele subsidiesysteem zijn we vergeten om wie het gaat: makers en hun publiek. Die zijn we allebei hard aan het kwijtraken in een woud van regels die niemand meer kent. Zij liep in haar onderzoek tegen een angstcultuur aan: 'Er is mij wel gevraagd waarom ik geen individuele kunstenaars en makers heb geïnterviewd voor mijn boek. Maar ik heb het geprobeerd en ze zeiden allemaal: "Ik wil wel off the record praten, maar niet onder naam want dan verlies ik opdrachtgevers". Ze zijn heel afhankelijk van die instellingen.  Zo is het sinds 2011 ook bij wet geregeld. De instellingen zijn de poortwachters die de kwaliteit moeten bewaken van de kunst die ze tonen. En daarmee heeft de kunstenaar een dubbele laag over zich heen gekregen waaraan hij verantwoording moet afleggen.[...] Dat heeft de positie van de kunstenaars alleen maar verslechterd.' Cultuurpers heeft je donaties hard nodig. Doneer nu. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/cultuurpers/message

De nieuwe serie nerdpodcasts van Cultuurpers gaat over de vraag hoe je theater laat aansluiten bij je publiek, en wat er gebeurt als de beroepskijker op zijn eigen manier blijft kijken. We praten met Bran Remie, auteur en bedenker van de succesvolle Enschedese theaterserie 'Huize Enschede', elders op onze website juichend besproken. Bran Remi stelt dat marketing geen oplossing is om nieuwe doelgroepen aan te boren. Je moet het aanbod aanen: "In Enschede heb je wel veel culturele instellingen, maar ik zie daar nauwelijks studenten. En dan zijn er 24000 studenten hier in Enschede. Niemand komt hier kijken, komt naar ons theater toe. Ze weten niet dat het bestaat. Dan kunnen we alle voorstellingen via marketing pushen, en zeggen: Dit is echt iets heel erg leuks voor jullie, maar dan laten ze dat gewoon van zich af laten glijden. Dus ik dacht: als we nu hun verhalen naar het podium brengen, dan kunnen we ze beter introduceren in de theaterwereld." Cultuurpers bestaat dankzij donaties. Doneer nu! --- Send in a voice message: https://anchor.fm/cultuurpers/message

We maken halverwege deze editie van Theaterfestival Boulevard in Den Bosch de balans op. Host Wijbrand Schaap doet dat samen met Dana Kibbelaar, sinds dit jaar lid van de tweehoofdige directie (met Tessa Smeulers), schrijver en journalist Jowi Schmitz, danscriticus Helen Westerik, en de makers Oscar Kocken en Jellie Schippers.  We hebben het over wat er zo bijzonder is aan dit festival, zo ver buiten de Randstad dat vooral Amsterdammers (media en makers) het vaak moeilijk vinden er te komen, en hoe zo'n stad zijn eigen trouwe publiek levert. We hebben het vooral over hoe heerlijk zo'n festival is. En niet alleen omdat het zomer is. Het gaat over kartelrandjes, over samen zoeken naar een vorm en over een stroomstoring. Theaterfestival Boulevard duurt  nog tot en met 14 augustus 2022. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/cultuurpers/message

'We zijn gewend om in uitersten te denken. Het is nog de enige manier om gehoord te worden. Luide actie is het enige wat nog telt, lijkt het. We moeten er daarom op blijven letten dat we nieuwsgierig blijven naar waar die actie vandaan komt, welke wens er leeft. Die persoonlijke aandacht is nodig, om onder dat actievoeren te kruipen en erachter te komen waar het vandaan komt. We moeten naar elkaar blijven zoeken. Daar gaat dit festival over.' Aan het woord is Tessa Smeulers, sinds dit voorjaar samen met Dana Kibbelaar directeur van het Bossche Theaterfestival Boulevard. Ze is, samen met festivaldramaturg en programmeur Nina Aalders, te horen in de eerste nieuwe podcast van het seizoen, waarin we vooruitblikken op het festival dat op 4 augustus van start gaat in Den Bosch. Nog niet helemaal 2.0 De nieuwe directie krijgt het stevig voor de kiezen, zo horen we: 'Er is heel veel zichtbaar geworden. We hebben jarenlang natuurlijk op een soort automatische regelmaat kunnen werken, en tijdens corona was alles wat we daarvoor automatisch deden, anders geworden. Daardoor zagen we dat we tekort hadden aan menskracht. Dat zie je overal, en ook hier: de vermoeidheid is er nog steeds. we zijn nog niet helemaal op 2.0 van onszelf.' Ook Nina Aalders herkent de onwennigheid: 'We komen uit een coronatijd waarin de privé en werk veel meer met elkaar verweven waren dan daarvoor. Je keek steeds bij elkaar in de woonkamer als je met elkaar overlegde. Dat was interessant voor collega's onder elkaar, maar zelf ontdekte je ook weer hoe fijn de regelmaat was van het thuis zijn met je geliefde, in je eigen omgeving. Ik denk dat we nu met zijn allen proberen te bewaken om de druk van het festivalwerk niet te hoog te maken. De editie van vorig jaar, op anderhalve meter, met een nieuw kassasysteem, met allemaal mensen op interimposities, is gelukt, maar heeft ons ook heel veel gekost. Met alle collega's hebben we heel erg gevoeld dat we de zorg voor elkaar met elkaar moeten delen.' Voorzichtig terug naar de Parade In 2021 werd het festival verdreven van de plek waar het decennialang gevestigd was, het Bossche plein De Parade, in de schaduw van de Sint-Jansbasiliek. De anderhalvemeterversie vond een nieuwe plek in het park ten zuiden van de binnenstad, en dat beviel goed, aldus Tessa Smeulers:  'De editie in het park, met al die ruimte, die lucht, de bomen, was heel helend. We zijn ook blij om daar weer naar terug te kunnen keren, omdat we zeker nog niet uit onze cocon zijn gekomen. Het parkdeel is nu compacter, maar geeft nog steeds ruimte.' Aalders valt haar bij: 'We moesten noodgedwongen weg van de Parade, van dat kleine dicht op elkaar staan, en zijn we naar de ruimte van het park gegaan, Nu keren we voorzichtig weer terug naar de binnenstad, we steken er als het ware een teen in, maar we zijn ons nog aan het oriënteren. Willen we nog wel hutje mutje op de parade samen dringen?' Toch kijken ze vol vertrouwen vooruit naar een festival dat als vanouds overal in de stad zichtbaar zal zijn: 'De identiteit van  het festival is niet het kleine van 2020. We spreiden ons over de stad, zijn overal zichtbaar en dat willen we graag weer terug.' Luister hier naar het hele gesprek! --- Send in a voice message: https://anchor.fm/cultuurpers/message